rozgrzewacz na zimowe wieczory

w słoiku wygląda pięknie i smacznie smakuje w herbacie.

miałam parę cytryn i sok jabłkowo-porzeczkowy

i zachciało mi się zrobić coś co umili wieczorne spotkania ze znajomymi

i dodatkowo rozgrzeje od środka :)

już nie mówiąc o zdrowotnych gratisach tego specyfiku.

pomysł wziął się z syropu cebulowego, który robiliśmy w domu jak ktoś był chory.

pomyślałam, że czymś podobnym można by zapobiegać chorobom,

przynajmniej można by spróbować.

więc zobaczymy jak podziała:

3 cytryny (najlepiej eko)

świeży imbir (kawałek długości 12 cm)

15 goździków

1/2 łyżeczki kurkumy

1 szklanka syropu z jabłek (ja miałam z dodatkiem porzeczkowego)

lub inny słodzik, może być syrop agawowy itp.

układać cytryny w plasterkach warstwami z plastrami imbiru

posypując goździkami i kurkumą

całość zalać sokiem

potrząsnąć parę razy dla nabrania mocy i wymieszania składników

odstawić w temp. pokojowej na pół dnia

a po tym czasie przechowywać w lodówce.

dodawać do herbat wszelakich, ulubionych po plasterku cytryny wraz z sokiem.

sam syrop jest w smaku tak fascynujący, 

że trudno się powstrzymać od jedzenia na żywca-

czyli prosto ze słoika do buzi :)

goryczka ze skórek cytrynowych jest też bardzo ciekawa,

ja lubię taką goryczkę...

a dla miłośników zimowych wieczorów z herbatką polecam taki film

o różnych obliczach miłości :)

"moje popołudnia z Margueritte"

to nie jest najlepsza kopia, może znajdziecie lepszą :)

dajcie znać :)

http://www.putlocker.com/embed/65CB552A1781410B

3-ci dzień życia małego weganina :)

trzeci dzień życia :)

badań i obserwacji przetrwałem multum.

jutro wychodzimy z mamą ze szpitala.

zobaczę mojego brata i kuzynów i babcię Tereskę.

aaa i mleko mamy jest najcudowniejsze na świecie.

już nie dostaję mleka od innych mam :)

mamy nowego weganina :)

trzy tygodnie przed terminem, ale waga 2500 więc spoko :)

warunki irlandzkich szpitali mają swoje plusy i minusy:)

dla weganina nie jest to dobre miejsce by się urodzić.

"to co?, krowie mleko jest lepsze niż moje???"

matka sobie może tak tylko pogadać...

"jeśli pani chce karmić tylko piersią, to zabieramy go do inkubatora 

i będzie go pani odwiedzać tylko na karmienie"---> MASAKRA

z tymi plusami to chyba przesadziłam, bo jakoś mi nie przychodzi żaden do głowy.

dla porównania w polskim szpitalu Marcel wysychał w oczach, a nie podali mu butelki:

"wszystko jest dobrze, mały ssie ładnie, starcza mu nawet parę kropli siary" i to rozumiem :)

ale Milan z pewnością po tych paru butelkach mleka krówki powróci na łono weganizmu :)

a wiem, mam plus: nie myją dzieci po porodzie, tylko wycierają.

cdn.

zupa włoska według Dory

Dora jadała to we Włoszech, 

jej małe modyfikacje zrobiły z tego dania raczej drugie danie niż zupę

ale bardzo pyszne danie wegańskie i bezglutenowe,

więc warto się podzielić:

makaron kukurydziany

cieciorka ugotowana w jarzynce

1 cebula

5 ząbków czosnku

puszka pomidorów w zalewie

młoda cukinia, 

1 papryka

bazylia, oregano

cieciorkę i makaron ugotować oddzielnie

i połączyć dodając sporo oliwy z oliwek i wodę z ugotowanej cieciorki..

na oleju zeszklić cebulkę i czosnek,

dodać pomidory z zalewą,

dodać pokrojoną cukinię i paprykę

i chwilę poddusić

tu powyżej jest ta zupa a poniżej makaron z cieciorką połączony.

już sam jest tak pyszny, że nie trzeba by dodawać tej zupy.

no ale danie jest danie.

Dora właśnie pojechała rodzić kolejnego dzidziusia.

trzymamy kciuki :)

kiszonka buraczkowa z dynią piżmową

1 burak

1 pietruszka korzeń

1 marchew

1/3 dyni piżmowej

1 cebula

1 łyżka soli

pieprz cayenne

5 ząbków czosnku

wszystko potarkować na dużych oczkach,

czosnek pokroić w plasterki, cebulkę w piórka,

dodać sól i ugniatać w naczyniu do kiszonek,

gdy puści sok, obciążyć talerzykiem i kamieniem czy słoikiem z wodą

pozostawić na 3-7 dni w ciepłym miejscu,

pilnować by sok pokrywał kiszonkę,

doglądać czy dobrze fermentuje :)

przełożyć do słoiczków po 4 dniach :)

ta kiszonka świetnie pasuje do jabłka i cebulki :)
miamh :)

kiszonek nadszedł czas :)

zima wielkimi krokami się zbliża i czas zasilić się kiszonkami.

będziemy eksperymentować !!!

 jako pierwsza dostojna kapustka biała:

jedną poszatkowaną kapustę (raczej mniejszą nić większą)

dwie marchewki potarkowane na dużych oczkach

jeden por

łyżka soli

wszystko to w naczyniu do kiszenia ubijamy ręką aż puści sok.

(naczynie oczywiście dobrze jest wcześniej wyparzyć)

stawiamy w ciepłym miejscy i obciążamy talerzykiem czy słoikiem z wodą-też wyparzone,

(najważniejsze, by się czuła sprasowana nasza kapusta)

i codziennie zaglądamy jak się ma,

pierwszego dnia z ciekawością patrzymy czy coś już się tam zaczęło dziać...

drugiego dnia przebijamy do dna jakimś szpikulcem, by gazy wyszły na wierzch.

a trzeciego lub czwartego dnia możemy spokojnie przełożyć do słoiczków,

a część dodać do obiadowego menu :)

czas kiszenia to 3-7 dni, w zależności od temperatury otoczenia,

ja na 3 lub 4 dzień przekładam do słoiczków.

a naczynie do kiszonek można zapełnić nowym eksperymentem.

w moim przypadku będzie to burak, dynia piżmowa i korzeń pietruszki.

ostatnio koleżanka Kasia K. zdradziła mi sposób bez obciążania talerzykami i słoikami:

otóż w małym słoiczku ubijamy warzywka i wkładamy pionowo patyczki, 

które podobno trzymają kapustę by sok pływał sobie na wierzchu.

ja na razie robię w większym naczyniu, gdzie bez problemu pasuje talerzyk i słoik z wodą :)

aha i jeszcze jedno:

KONIECZNIE NIE ZAPOMINAMY O DOGLĄDANIU KISZONEK.

niestety to nie jest sport dla miłośników kaktusów.

(choć ja miłośnikiem kaktusów właściwie jestem)

tzn. nie dla tych, którzy zaglądają do kwiatów raz na dwa tygodnie.

nie można ignorować naszej podopiecznej kiszonki :)

poniżej macie ciekawy filmik, który miedzy innymi tłumaczy to zjawisko :)

zwróćcie uwagę jak sczerniał ignorowany ryż, 

a jak pięknie fermentował inny :)

barwy jesieni z dynią piżmową

zawsze chciałam zrobić coś z dynią piżmową, ale jakoś przepisy w necie nie zachęcały...

to niezwykle szlachetne warzywko jest tak delikatne, że można powiedzieć 

iż przypomina smak dyni, ale nie jest tym smakiem nasycone bardzo.

a ja tak bardzo za smakiem dyni nie przepadam.

rzekłabym że jest to coś pomiędzy ziemniakiem a dynią w smaku.

no i tak się zaczęły barwy jesieni...

pomyślałam, że skoro tak przypomina ziemniaka, to może zapiekanka ziemniaki-marchew?

i udało się!!! smak naprawdę rozkoszny, proste danie, 

a z pomocą dodatków obiadowo bardzo atrakcyjne.

3 ziemniaki

1/3 dyni piżmowej

4 średnie marchewki

2 cebule

1 por

sól

pieprz

i tyle :)

ziemniaki kroimy w kostkę, a marchewkę ( ze skórką) w plasterki.

dynię piżmową również w kostkę (ze skórką-jest jadalna)

i to do parowaru na 15 min.

potem przekładamy do żaroodpornego naczynia,

na wierzch rzucamy posiekaną cebulę i pora.

solimy i pieprzymy. 

ja dodałam jeszcze 1/4 szkl oleju do pieczenia i 1/3 szkl. wody z bezglutenową jarzynką.

i to zapiekamy w 180 st. C (termoobieg)- 20-25 min.

to po lewej stronie na naszym talerzu to jest soczewicowa sałatka:

(ugotowana soczewica i posiekana cebulka i olej i sos sojowy)

a to po prawej to kapustka kiszona z porem i marchewką.

i tu zaczyna się twórczość kiszonkowa.

ale to w następnym poście.

zapraszam :)

So here I am to thank you

Mommy 

Once a day

Your voice is everything I need

And all the things you've done

Give me power to succeed

I felt so many times

But you pulled me through

But in time I find myself yeah

I hope you see that too

Cause when I feel scared

Sometimes I do

And when I feel scared

It seems that life is harder than I ever knew

Yeah when I feel scared

You are the only one

Who knows just what to say

So here am I to thank you

Twoja Maja

zielony majonez z jarmużem

zielony majonez gości już od końca wakacji w naszej lodówce

jest stałym dodatkiem do kanapek i obiadów

jest bardzo prosty do zrobienia z pomocą blendera:

150 ml oliwy lub mieszanki zimno tłoczonych olejów

łyżeczka dobrej musztardy
łyżeczka syropu z agawy lub innego słodu

łyżka soku z cytryny lub limonki

30-50 ml soku z ogórków, kombuchy, kapusty kiszonej lub innego kwaśnego płynu z "bakteriami"

szczypta soli

szczypta pieprzu

2-3 ząbki czosnku

jarmużu ile zabierze, czyli 3 spore garści

blendujemy składniki bez jarmużu

powinno wyjść coś na kształt tradycyjnego majonezu

dodajemy jarmuż i blendujemy razem

z tej proporcji wychodzi jeden spory słoiczek, który trzymamy w lodówce

proporcje płynów nie sa strasznie ważne, ja wlewam w zasadzie na oko

uważając by płynu było mniej niż oliwy

mieszam często oleje łącząc lniany, sezamowy, konopny i inne,

których smak wydaje mi się ciekawy.

tak samo liście mogą być pietruszki, kolendry, sałaty, mniszka, oby świeże

i oby jak najbardziej sezonowe.
można z tego robić też sos do obiadów dodając więcej soku z ogórków.

i smacznego :)

szpinak po arabsku czy żeberka w kminku?

genialne :)  pomysł wziął się z posta na wegedzieciaku autorki moniasweden... http://wegedzieciak.pl/viewtopic.php?t=13265
ale oczywiście modyfikacje były potrzebne, ponieważ w trakcie gotowania okazało się, że mam za małą ilość szpinaku i za dużo ludzi na obiedzie... i to było niezwykle twórcze, ponieważ intuicja podpowiedziała mi bardzo fajne rozwiązanie...a efekt był taki że sos szpinakowy smakował i pachniał jak żeberka w kminku...dla niektórych będzie to atrakcyjne, a dla innych pewnie nie...mnie niesamowicie ekscytował ten smak, bo żeberka w kminku były kiedyś moim popisowym daniem... dziś bym nie umiała popatrzeć na żeberka w kminku jak na jedzenie...a ten smaczny substytut był dla mnie bardzo atrakcyjny :) więc do rzeczy:

0.25kg świeżego szpinaku
1 por
6 ząbków czosnku
4 łyżki oliwy
płaska łyżeczka kminku
płaska łyżeczka kurkumy
szczypta pieprzu cayenne
3 łyżki mąki cieciorkowej
3/4szkl ugotowanej fasolki mung
sól do smaku

rozgrzewamy oliwę i wrzucamy pora poszatkowanego i czosnek pokrojony, po 2-3 minutach wrzucamy kminek i kurkumę i dodajemy umyty i osączony szpinak... chwilę dusimy i dodajemy sporo wody, by uzyskać odpowiedniej ilości sos w stosunku do ilości osób. ( u mnie to było ponad dwie szklanki wody). dodajemy pieprzu i powoli przez sitko przesiewany mąkę cieciorkową do garnka, mieszając łyżką.  wychodzi z tego dość gęsty sos. gęstość oczywiście dowolnie możemy sobie regulować wodą i mąką. no i gotowe. dodajemy ugotowaną fasolkę i polewamy tym sosem ryż brązowy. u mnie 2 szklanki ryżu brązowego podprażyłam przed gotowaniem w 4 szklankach wody. ta ilość starczyła dla 6-ciu dorosłych osób i dwóch maluchów. wszyscy jedli zdumieni podobieństwem potrawy do żeberek w kminku.

w sumie zastanawiające jest jak to się ma do potrawy arabskiej, nie znam oryginału, a właśnie ta nazwa sprawiła, że miałam ochotę ją ugotować :) Pani Sylwia powinna coś o tym wiedzieć...